Το λεξικό των Χριστουγέννων (part 1)

Ακολουθώντας το πνεύμα των γιορτών, σας παρουσιάζουμε το λεξικό των Χριστουγέννων. Καθημερινές λέξεις που γεμίζουν το λεξιλόγιό μας...


κουραμπιές (ο): σφαιρικό άγευστο μπισκότο αμυγδάλου, με ανεξήγητα πολύ βούτυρο και ζάχαρη άχνη, που ενώ δεν αρέσει σε κανέναν, προσφέρεται αφειδώς σε κάθε γιορτή επειδή είναι ιδιαίτερα φτηνή λύση. (plus η έκφραση απογοήτευσης που παίρνουν όσοι σε ρωτάνε τι γλυκό έχεις και απαντάς: ¨κουραμπιέδες¨ και plus 2 αυτοί που λένε ότι τρελαίνονται για κουραμπιέδες αλλά μοχθούν να τινάξουν τη ζάχαρη, λόγω "δίαιτας") 

Σύνταγμα (το): η πλέον χριστουγεννιάτικη περιοχή της Αθήνας που κάθε Δεκέμβριο στολίζεται, εκτός από δέντρο και λαμπάκια, με κάτι μικρά σπιτάκια-ζαχαροπλαστεία που είναι τόσο ακριβά που η αναλογία μισθός/σοκολάτα τείνει στο άπειρο.

ουίσκι (το): καραμελόχρωμο ποτό που καταναλώνεται μέχρι και με σπράιτ (σε κλινικές περιπτώσεις). Ειδικά την περίοδο των γιορτών αποτελεί την κύρια αιτία σπατάλης χρημάτων σε ανταλλακτικά, νοσήλεια, διαζύγια και λουλούδια.

13ος μισθός (ο): η αρχή και το τέλος των Χριστουγέννων. Ο πραγματικός Άη Βασίλης που δεν μπαίνει απ΄την καμινάδα αλλά βγαίνει απ΄τις τσέπες και διαρκεί όσο η καριέρα των παικτών ριάλιτι.

Άη Βασίλης (ο): ο χοντρός ηλικιωμένος οδηγός φορτηγού της Coca-Cola που φοράει ρούχα της Θύρας 7 και γελάει, για αδιευκρίνιστο λόγο, συνεχώς. 

Πνεύμα των γιορτών (το): αγνώστου ταυτότητας πνεύμα, που έχει τη φήμη πως αλλάζει τη διάθεση των ανθρώπων τα Χριστούγεννα, φέροντας συναισθήματα αγάπης και στοργής, αλλά και μελαγχολίας. Για κάποιο αδιευκίνιστο λόγο, δεν απεικονίζεται, εν αντιθέσει με Άη Βασίλη, Ταράνδους, Ξωτικά, Αγγέλους. Εντελώς άγνωστο το πνέυμα των γιορτών, αφού ούτε ο Μάκης στη Ζούγκλα δεν έχει βρει φωτογραφία ή σκίτσο του εν λόγω πνεύματος. 

εικοσιμία (η): τυπικά, έθιμο της πρωτοχρονιάς. Ουσιαστικά, έθιμο-αφορμή του Έλληνα για να βγάλει το χαρτοπαίκτη-εαυτό του χωρίς να κρύβεται. (plus το ύφος του μαλάκα που παίρνουν όσοι πάνε να κάνουν μπλόφα έχοντας 12 και plus 2 η αντίδραση όσων χάνουν και ακούνε αυτόν που κερδίζει να λέει αυτάρεσκα: ¨Για το καλό¨ )

τσέιν μέηλ (το): ελληνική διαστροφή, προερχόμενη από την αγγλική φράση "chain mail". Από τη μέρα εφεύρεσης του SMS, για τον Έλληνα σημαίνει την ελεϊνή συνήθεια της μαζικής αποστολής του μηνύματος "Χρόνια Πολλά! Πολλές Ευχές, απο καρδιάς..." κ.α., σε κάθε επαφή του κινητού, όταν το ρολόι δείξει 12 ακριβώς, παραμονή Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς. Κοινώς, το απρόσωπο μήνυμα, που εν είδει βλαχοδημάρχου στέλνουν πολλοί σε φίλους, γνωστούς κι αγνώστους, μπλοκάροντας, έτσι, όλα τα δίκτυα από το SMS overdose. Έτσι, όσοι θέλουν να πάρουν ένα τηλέφωνο μερικούς φίλους για χρόνια πολλά ή να στείλουν ένα μήνυμα, απλώς δε μπορούν. (plus οι υπερ-μαλάκες, που πάνω στη βιασύνη τους να προλάβουν να στείλουν τα τσέιν μέηλ, πριν πέσει το δίκτυο, τα γράφουν πρόχειρα κι ανορθόγραφα... πχ: "Χρόνα Πολά κι ευτιχισμένο τονέο έτοσ!" 


δέντρο (το): διάσημο έθιμο των εορτών. Αλήθινό ή ψεύτικο, το έλατο των Χριστουγέννων στολίζεται κάθε χρόνο, σε κάθε σπίτι, ενισχύοντας έτσι τους δεσμούς αγάπης στην οικογένεια και τις πωλήσεις των εισαγωγέων στολιδιών από την Κίνα. Χαρακτηρίζεται από τη ιδιότητα του να λειτoυργεί σαν ψυχαναλυτής κάθε νοικοκυριού, καθώς στον τρόπο και το ύφος του στολισμού αντανακλάται η ψυχοσύνθεση της οικογένειας. Κιτς, σικ, βαρύ, ελαφρύ, ψεύτικο, αληθινό, πολύχρωμο, μονόχρωμο, ανάποδο... Όλα τα είδη συναντώνται. Υπάρχουν, βεβαίως, κάποιες περιπτώσεις βαριάς μορφής βλάβης, όπου στολίζεται "καραβάκι" αντί για έλατο. Τέτοια σπίτια καλό είναι να αποφεύγονται. 

δίπλες (οι): απαίσιο γλύκισμα από ζυμάρι και μέλι. Καμία σχέση δεν έχουν με τα Χριστούγεννα, όμως για κάποιο ανεξήγητο λόγο, πολλοί τις ομαδοποιούν με μελομακάρονα και κουραμπιέδες. (plus η αιώνια απορία: αν δίπλες έχουν ενικό -πχ. φάε δίπλα... και τι υπάρχει, εν τέλει, δίπλα σου για να φας; Επίσης οι δίπλες δεν τρώγονται με μαχαιροπίρουνο, δεν τρωγονται με κουτάλι και, σίγουρα, δεν πιάνονται με το χέρι. Συνεπώς, δεν τρώγονται...)

ρεβεγιόν (το): κοινωνική συνεστίαση φίλων και γνωστών παραμονή πρωτοχρονιάς. Σε σπίτι, εστιατόριο, club, ξενοδοχείο, μπουζούκια κ.α. Διάσημο για την ανταγωνιστική επιδειξιομανία των καλεσμένων. Οι γυναίκες για τα φορέματα-κοσμήματα-μαλλιά υπερπαραγωγές και οι άντρες για το μέγεθος του πούρου ή την ένταση της απόχρωσης στο κόκκινο της γραβάτας-ποσέτ. (plus το ύφος όλων όταν η οικοδέσποινα κλέισει απότομα το γενικό του ρεύματος, για να τεστάρει 5 λεπτά πριν την αλλαγή το χρόνου και plus 2 το ύφος όλων όταν ο μαλάκας της παρέας αρχίσει να λούζει άπαντες με σαμπάνια στις 2 το πρωί, ενώ όλοι είναι ντυμένοι με ακριβά φορέματα και tuxedo) 

γαλοπούλα (η): άτυχο πτηνό, με νόστιμη γεύση και την ικανότητα να καταλήγει στο φούρνο κάθε χρόνο στις 25 Δεκεμβρίου. Διάσημο για την ανιδιοτέλεια του, αφού υπομένει το, μετά θάνατον, βασανισμό του γεμίσματος με ρύζι, κάστανα, κιμά και σταφίδες. (plus. Το ύφος όλων στο τραπεζι όταν αφού κοπέι η ψημένη γαλοπούλα, αναφωνήσει η οικοδέσποινα: "Α, έχει μείνει λίγο ωμή μέσα. Ήταν πολύ μεγάλη τελικα. Δεν πειράζει..." και plus 2 το ύφος όλων όταν η προηγούμενη φράση συνοδεύεται από το σχόλιο "Ελπίζω να σας αρέσει. Πρώτη φορά τη μαγειρεύω, αλλά είδα τη συνταγή στη Μενεγάκη...") 

βασιλόπιτα (η): διάσημο έδεσμα-γλύκισμα της πρωτοχρονιάς. Είτε σε μορφή κέικ (σωστό) είτε σε μορφή τσουρεκιού (φτηνιάρικο). Εσωκλείει το διάσημο φλουρί, που ενδέχεται να είναι κέρμα ή κάποιο συμβολικό παντατίφ (sic), αν η πίτα είναι από ζαχαροπλαστείο. (plus ο καχύποπτος τρόπος που κοιτούν όλοι αυτόν που κόβει την πίτα, για να δουν είναι στημένο, plus 2 η απογοήτευση όλων όταν ανακαλύπτουν πως δεν κέρδισαν το φλουρί και λένε με ψέυτικο χαμόγελο: "Δεν έχει σημασία" ενώ είχαν διαλύσει το κομμάτι τους από αγωνία κι ενθουσιασμό και plus 3 η ξενέρα όλων αν κερδίσει "το Σπίτι", "ο Χριστός" κτλ. Γιατί συνεχίζουν κάποιοι να κόβουν κομμάτια για μη φυσικά πρόσωπα; Έτσι μειώνονται οι πιθανότητες να κερδίσουμε...)

Άγια Νύχτα (η): χαρακτηρισμός της νύχτας μεταξύ 24ης και 25ης Δεκεμβρίου, όταν και σύμφωνα με, σχετικά επιβεβαιώσιμες, φήμες γεννήθηκε το Θείο Βρέφος. Είναι η νύχτα που η πλάσις (sic) αγαλιάζει, όλα γεμίζουν με αγάπη και μπουρμπουλήθρες, κάτι σαν σαμπάνια δηλαδή, αλλά με πολλά πολλά λαμπάκια. Τα τελευταία χρόνια, είναι η νύχτα που στη διαδρομή Hilton-Σύνταγμα, μεγαλώνεις παιδί, ενώ το double dot αποτελέι συνώνυμο της καλησπέρας. (σ.σ. είναι σημαντικό ο τόνος να είναι στο Άγια. "Αγία" νύχτα παραπέμπει σε συνοικία της Αθήνας -Αγία Παρασκευή, Αγία Βαρβάρα, κτλ)