Πούρα, βίζιτες και Καγιέν, δε θα μας πάρεις Όλι Ρεν

Κι ένα ανέκδοτο που εκφράζει την ελληνική λαμογιά μας. Καλώς ή κακώς (μαντέψτε...) αυτοί είμαστε.

Τρεις οικοδόμοι -ένας Αλβανός, ένας Γερμανός κι ένας Έλληνας- πάνε στον παράδεισο. Εκεί τους υποδέχεται ο άγιος Πέτρος ο οποίος ζητάει, κάποιος απ΄αυτούς,  να αναλάβει να χτίσει ένα φράκτη. Αρχίζει λοιπόν να ρωτάει έναν-έναν προκειμένου να επιλέξει...

Ποντάροντας στο Φαβορί

Μερικές φορές, ένα άθλημα δεν χρειάζεται μπάλα για να εντυπωσιάσει. Για να πειστώ, αρκούσε μια βόλτα στον Ιππόδρομο, όπου σαν από άλλη εποχή, παρακολούθησα 9 κούρσες σε 4 ώρες και κάτι. Περίπου 70 άλογα πέρασαν με ταχύτητα από μπροστά μου χωρίς να με ενδιαφέρουν ούτε οι χρόνοι ούτε οι νικητές. Σαν να φορούσα κι εγώ, κατά κάποιο τρόπο, παρωπίδες.

Πρέπει να ήπια 4 φρέντο εσπρέσσο καφέδες και να διάβασα όλο το Γκανιάν για να καταλάβω τι διάολο σημαίνει Πλασέ, Φορκάστ, Σύνθετο κ.α. Τελικά αποφάσισα να παίξω Τράικαστ, δηλαδή: κερδίζει όποιος προβλέπει τους τρεις πρώτους ίππους κάθε ιπποδρομίας, προσδιορίζοντας τη σειρά άφιξης, δηλαδή ποιός πρώτος, ποιός δεύτερος και ποιός τρίτος. Όπως καταλαβαίνεις, παπάρια κέρδισα δεν κέρδισα. Είχα παίξει τη σειρά 2-5-9 και ήρθε 1-7-8. Παραλίγο.