Συνέντευξη με το Twitter του Χριστόφορου Παπακαλιάτη...

Πές το δημοσιογραφική περιέργεια, πες το προσμονή ενός ειδώλου (ουδόλως), αλλά πάντα ήθελα να κάνω συνέντευξη στον Παπακαλιάτη. Μου φάνηκε όμως πιο εύκολο να αρχίσω να ρωτάω το Twitter του ChristoPap. Έτσι λοιπόν οπλίστηκα με υπομονή, πήρα ένα φρέντο εσπρέσσο, ρούφηξα μια γουλιά, στάθηκα απέναντι απ΄το λάπτοπ, έκανα κρακ-κρακ τα δάχτυλα -όπως στις ταινίες-, πήρα μια βαθιά ανάσα και ξεκίνησα να ρωτάω. Ήδη άρχισα να νιώθω δέος...

  Αλήθεια Χρήστο... Πες με μαλάκα. Πες με ηλίθιο. Πες με γκασμά. Ένα πράγμα μην τολμήσεις να με αποκαλέσεις: Χρήστο. Σοβάρεψα απότομα αλλά αποφάσισα να συνεχίσω. Σκέφτηκα πως θα έπρεπε να τον ρωτήσω κάτι σχετικό με το 4, το φετινό του κινηματογραφικό εγχείρημα που εκ παραδρομής μεταδίδεται απ΄την τηλεόραση. Πώς ξεκίνησε αυτή η προσπάθεια; Η αρχική ιδέα ήταν να παίξω και τους 4 ρόλους του "4", με μέικαπ και εφέ. Το δοκιμαστικό άγγιζε την τελειότητα, μα το Mega κώλωσε. Δηλαδή θα έκανες αλλαγές στην εμφάνισή σου; Θέλω το κορμί μου όπως θέλω το ψωμί μου: Φέτες. Σκέφτηκα να κουρευτώ, αλλά μετά το μετάνιωσα. Δεν θα μπορούσα να αποχωριστώ τα μαλλιά μου αυτή τη στιγμή, έχουμε περάσει τόσα μαζί. Τα χτυπήματα είναι απανωτά. Θα μπορούσες να φανταστείς τον εαυτό σου σε κάτι διαφορετικό, τον ρωτάω. Αν ήμουν πόλη, θα ήμουν το Κάιρο, το Βερολίνο κι η Νέα Υόρκη. Και η Βαρκελώνη. Και το Παρίσι. Αν ήμουν χώρα; Το Ντουμπάι! Δεν εννοούσα αυτό. Ρωτούσα αν... Πιστεύω ότι αν ήμουν μουσικός, θα ήμουν οι Beatles. Όχι έλεγα αν... Αν ήμουνα αμάξι θα ήμουν Πόρσε. Αν ήμουν αεροπλάνο θα ήμουν Στελθ Φάιτερ. Αν ήμουν πλοίο θα με λέγαν Κρις. Κραφτ. Καταλαβαίνω ότι δεν έχει νόημα να επιμείνω οπότε ξαναγυρίζω στο θέμα της σειράς. Αλήθεια τι μηνύματα θέλεις να περάσεις μέσω του σήριαλ; Η σειρά μου είναι μια πραγματεία για τη μαλακία σε όλες της τις μορφές, σε όλες της τις εκφάνσεις. Δυσκολεύομαι να το κατανοήσω. Ή υπάρχει υπερβολική ποιότητα, ή εγώ είμαι πολύ ρηχός. Τέλος πάντων. Έχεις συναντήσει δυσκολίες στα γυρίσματα; Είναι πολύ δύσκολο να βρω το σωστό χρώμα λάμπας που να δείχνει το δέρμα μου όσο στιλπνό πραγματικά είναι. Πως εμπνέεσαι; Πνίγομαι σ' ένα τσουνάμι έμπνευσης, στα βάθη της δημιουργίας, σε ατραπούς μεγαλείου χάνομαι, ιδέες μου πλημμυρίζουν τα πλεμόνια. Οι σκέψεις μου τρέχουν ασταμάτητες, ρέουν εκρηκτικές και ακατάσχετες σα διάρροια. Δημιουργώ μεγαλείο. Είμαι φάκινγκ μπρίλιαντ. Δεν θέλω να διακόψω το παραλήρημά του, αλλά τον διακόπτω. Η ιδέα με την τρανσέξουαλ πως σου ήρθε; Όταν έκανα το κάστινγκ νόμιζα στ' αλήθεια ότι η Ζέτα Δούκα ήταν άντρας. Έχω προβληματιστεί. Πες μας τι θα συμβεί στα επόμενα επεισόδια. Ο 1ος το έκανε με την αδερφή του. Ο 2ος με το χέρι του. Ο 3ος παραλίγο με τρανσέξουαλ. Στο επόμενο επεισόδιο, ο 4ος ερωτεύεται μια κατσίκα. Θεωρώ πως έχω την αποκάλυψη της σεζόν, αλλά επιμένω. Κάτι περισσότερο; Τη Δευτέρα στους "4": Η Παναγιώτα Βλαντή, μια σαμπάνια, κι εγώ. Δε θέλω να ακούσω παρακάτω. Μιας και ανέφερε τη σαμπάνια, δε χάνω την ευκαιρία και τον ρωτάω, αφού ρουφήξω άλλη μια γουλιά εσπρέσσο.

Η τσόντα της Τζούλιας πως σου φάνηκε; Μου άρεσε η ταινία της Τζούλιας. Εγώ θα επέλεγα ένα πιο σικ locale, πιο κοφτό μοντάζ και μοδάτη μουσική. Και στο τέλος θα τον σκότωνε. Τελικά είναι δεδομένο, δεν έχω ιδέα από τέχνη. Παρόλα αυτά στρέφω την κουβέντα στην ποιότητα. Τα Όσκαρ τα είδες; Είχα αγωνία για τις υποψηφιότητες των Όσκαρ. Μάλλον μιλάει για τους σταρ του Hollywood, σκέφτομαι. Δεν μπορώ να πιστέψω πως εννοεί... Ούτε φέτος. Δεν πειράζει, ας είναι... Τον ευχαριστήριο λόγο τον έχω γράψει, σμόκιν έχω ράψει... Εγώ θα περιμένω και θα ονειρεύομαι. Χτες στάθηκα κρατώντας ένα σαμπουάν μπροστά στον καθρέφτη, ευχαριστησα τους συνεργάτες μου, μετά αποκοιμηθηκα κλαίγοντας. Όπως κάθε χρόνο. Κοντεύω να βουρκώσω με το δράμα του. Δεν ήξερα πως έχει κι άλλο. Μερικές φορές αισθάνομαι σα την Πολωνία το 1939. Ότι όλοι με πολεμάνε. Τόσο μόνος κι απροστάτευτος... Άσε και το άλλο. Μόλις ανακάλυψα: Έχω μια τρίχα στην πλάτη. ΘΕΕ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΤΙΜΩΡΑΣ, ΓΙΑΤΙ; Πες μας ένα μειονέκτημά σου. Μπορεί να μοιάζω με πληγωμένο λιοντάρι, μα στη ψυχή μου νιώθω σα πληγωμένο ελάφι. Όταν βρέχει αισθάνομαι πως το σύμπαν βουρκώνει για μένα. "Σύννεφα", θέλω να βγω να φωνάξω, "σύννεφα, μη κλαίτε". Αλήθεια αυτή την περίοδο πως αισθάνεσαι; Ξύπνησα κακόκεφος. Σήμερα νιώθω 88% όμορφος στην κλίμακα Παπακαλιάτη. Δηλαδή 320% στην ανθρώπινη κλίμακα. Έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου, έτσι; Από 10 = Παύλος Γερουλάνος ως 1 = Μάρκος Λεζές, πόσο στυλιστικά άψογος είμαι; Χμ, περίπου 23. Με το συμπάθειο. Α, δεν μ' αρέσει να φοράω γραβάτες. Με κάνουνε να νιώθω σαν ανάποδο θαυμαστικό. Τι είναι για σένα υποκριτική, Χριστόφορε; Ο Πέτρος στη σειρά έχει ύψος 1.76, ενώ εγώ στην πραγματικότητα είμαι 1.78. Αυτό λέγεται "ηθοποιία". Θεωρώ τον εαυτό μου γεμάτο γνώσεις πλέον. Τόσο που θέλω να τελειώσω τη συνέντευξη. Με μια ερώτηση επικαιρότητας. Θα είδες την έκρηξη ηφαιστείου που έχει προκαλέσει προβλήματα στις πτήσεις σε όλη την Ευρώπη. Έχεις προβληματιστεί; Τελικά η ηφαιστειακή στάχτη κάνει καλό στην επιδερμίδα ή κακό στο αναπνευστικό; Ή και τα δύο; Ή ανάποδα; (Θεέ μου όχι ανάποδα) Ξέρει κανείς; Εγώ πάντως όχι. Φαίνεται, πάντως, πως έχεις άγχος. Τις προάλλες νόμισα προς στιγμήν ότι είχα πιτυρίδα, αλλα μου εξήγησαν ότι έχει έρθει αφρικανική σκόνη, οπότε δεν αυτοκτόνησα. Πες κάτι τελευταίο για τον κόσμο που θα διαβάσει τη συνέντευξη. Λέω να βγάλω κι εγώ άρωμα. Πώς να το πώ; Σκέφτομαι τα "ChristoPap" (duh), "Elegant Homme", "Teddyboy" και "GOD". Τέλος πάντων. Χάρηκα για τη συνέντευξη. Περιμένω να μου απαντήσει αλλά μάταια. Έτσι, όμως, είναι ο Χρήστος  Χριστόφορος, αστραπή. Λάμπει για λίγο και μετά εξαφανίζεται...

Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν πως Twitter του ChristoPap το δεν είναι αυθεντικό. Δε θέλω να το πιστέψω...