written and directed by Chris Kar

6 Ιανουαρίου 2010

Πως να γίνουμε εκνευριστικοί πίσω από το τιμόνι

  • Όταν είμαστε πρώτοι στο φανάρι και ανάψει πράσινο, περιμένουμε το λιγότερο 3". Μόλις ακουστεί το πρώτο κορνάρισμα, περιμένουμε ακόμη 1" και μετά ξεκινάμε. Extra πόντοι αν σβήσει ο κινητήρας την ώρα που ξεκινάμε. Το φανάρι θα χαθεί, σίγουρα, για τους υπόλοιπους. Το αντίστοιχο μπορεί να συμβεί και αν είμαστε πιο πίσω. Προσέχουμε το φανάρι όση ώρα είμαστε σταματημένοι και μόλις γίνει πράσινο, πατάμε την κόρνα με όλη μας τη δύναμη για αρκετή ώρα. Στόχος είναι να σβήσει ο κινητήρας του πρώτου αυτοκινήτου, από το άγχος να ξεκινήσει.
  • Όταν βρίσκει κάποιος μια θέση parking και είμαστε πίσω του, τη στιγμή που κάνει τη μανούβρα για να το βάλει με την όπισθεν, μπαίνουμε με φόρα, με τη μούρη και παίρνουμε επιδεικτικά τη θέση. Η απάντηση όταν θα ακούσουμε την κόρνα του άλλου αυτοκινήτου, είναι: ¨Εγώ την είδα πρώτος¨. Ενώ ο άλλος συνεχίζει να φωνάζει, βγαίνουμε ατάραχοι από το αυτοκίνητο, το κλειδώνουμε και φεύγουμε χωρίς να δώσουμε σημασία. Σα να μη συμβαίνει τίποτα.
  • Όταν σε μεγάλο μποτιλιάρισμα, χωρίς κανένα λόγο πατάμε κόρνα για πολλή ώρα και φωνάζουμε στους υπόλοιπους οδηγούς να κουνηθούν για να περάσουμε. Extra πόντοι, εάν ο λόγος της κίνησης είναι σοβαρό ατύχημα και περνώντας απο δίπλα, συνεχίσουμε να κορνάρουμε εκνευρισμένοι και να βρίζουμε.
  • Όταν σε πολυσύχναστο δρόμο, με μόνο δύο λωρίδες σε κάθε ρεύμα και με τη μία σε αχρηστία λόγω των παρκαρισμένων, διπλοπαρκάρουμε το δικό μας αυτοκίνητο για να πάμε στην τράπεζα ή για να πληρώσουμε τη ΔΕΗ, με αποτέλεσμα να δημιουργήσουμε προβλημα στη διέλευση των υπολοίπων. Extra πόντοι εάν από πίσω υπάρχει λεωφορείο και ο λόγος που σταματήσαμε είναι να ανάψουμε τσιγάρο. Το ίδιο ακριβώς μπορούμε να κάνουμε, παρκάροντας μπροστά από γκαραζόπορτα μεταφορικής εταιρίας ή πολυκατοικίας, αφήνοντας ένα κενό που θεωρούμε υπέρ αρκετό, αλλά που τελικά είναι τόσο μικρό που δε χωράει να περάσει ούτε μηχανάκι. Για να ολοκληρώσετε την παράσταση, ζητήστε τους το λόγο.
  • Όταν κοντράρουμε χωρίς λόγο, ένα αυτοκίνητο μικρού κυβισμού και με σήμα ¨Ν¨, που κινείται στη δεξιά λωρίδα. Όταν λέω κοντράρουμε, δεν εννοώ χαλαρά. Φώτα, κόρνες, χειρονομίες είναι για αρχή. Κολλάμε στον προφυλακτήρα του για όλη τη διάρκεια της διαδρομής, με μικρή σχέση στο κιβώτιο, για να ακούγεται. Ακόμα και αν είναι ανοιχτός ο δρόμος, δεν πρέπει να πτοηθούμε. Συνεχίζουμε να κολλάμε από πίσω του μέχρι να δούμε να κάνει το σταυρό του. Στόχος είναι να καταφέρουμε να τον κάνουμε να ανάψει alarm και να σταματήσει για να προσπεράσουμε.
  • Όταν σε μεγάλους αυτοκινητόδρομους κινούμαστε με χαμηλή ταχύτητα στην αριστερή λωρίδα και μας προσπερνούν όλοι από δεξιά, εννοώντας να πηγαίνουμε με 65χλμ, ενώ το όριο είναι 120χλμ. Ακόμα καλύτερο είναι στους εθνικούς δρόμους, που δεν έχουν πολλές λωρίδες, αλλά μία για κάθε ρεύμα. Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα μεγάλο κομβόι, όπως αυτά που κάνουν οι νταλίκες. Σκεφτείτε το σαν μια πρόκληση. Ένα προσωπικό ρεκόρ που κάθε φορά θα προσπαθείτε να σπάτε. Extra πόντοι, εάν μείνει το αυτοκίνητο ακινητοποιημένο, δημιουργώντας μεγαλύτερο πρόβλημα.
  • Όταν στις 4 το μεσημέρι, περνάμε με κατεβασμένα τα παράθυρα και τη μουσική τσίτα, καταστρέφοντας τον ύπνο όσων είχαν την ατυχία να μένουν σε αυτή τη γειτονιά. Βασική προϋπόθεση είναι να έχουμε εγκατεστημένο ένα τεράστιο ηχοσύστημα τουλάχιστον 2000Watt στο αυτοκίνητο, για maximum επιδόσεις. Η ιδανική μουσική επιλογή, επιβάλεται να είναι το Gasolina ή psychedelic trance.
  • Όταν οδηγούμε επικίνδυνα σε επαρχιακούς δρόμους. Και δεν εννοώ απλά να τρέχουμε. Μιλάμε για super ειδική. Χειρόφρενα, παντιλίκια και προσπεράσεις, με κίνδυνο ατυχήματος. Δεν υπολογίζουμε ούτε ζώα, ούτε δέντρα. Extra πόντοι εάν τρακάρουμε με τρακτέρ.