written and directed by Chris Kar

12 Απριλίου 2011

Σενάρια που θα αφήσουν εποχή (part 2)

Η συνέχεια του αφιερώματος στην έκδοση του Μικρού Νικόλα.

Οσκαρική ταινία εποχής: Γερμανία 1939. Ένας άπληστος βιομήχανος εκμεταλλεύεται τους εργάτες του. Φτάνουν στα όρια της εξαθλίωσης. Όταν, όμως, συνειδητοποιεί πως οι Ναζί σκοπεύουν να τους σκοτώσουν όλους, σε θαλάμους αερίων, δημιουργεί μια λίστα 1100 ονομάτων, τους οποίους φυγαδεύει. Έτσι, αν και ποντικομούρης, αποδεικνύεται ήρωας. Στη λίστα του, όμως, δεν ήταν Εβραίοι. Ήταν Χελωνονιντζάκια. «Η Λίστα του Σπλίντερ»

»Συγκινητική κι επίκαιρη (λόγω Φουκοσίμα) ταινία: Βρισκόμαστε στη μακρινή και πολύπαθη Ιαπωνία. Σε κάποιο οροπέδιο, υπάρχει ο Ναός που διδάσκει ακόμη τα μυστικά του Μπουσίντο, του κώδικα των Σαμουράι. Ξαφνικά, εμφανίζεται ένας κοντός Αμερικανός, ονόματι Τομ Κρουζ. Ζητά να μυηθεί στην τέχνη των μαχητών. Είναι ικανός. Έχει θέληση. Αλλά έχει κι αδύναμη κύστη. Στα μισά κάθε προπόνησης, τον πιάνει τρελή συχνουρία. «Ο Τελευταίος Κατουράει»

Συγκινητικό μπλοκμπάστερ: Ατλαντικός, 1912. Το μεγαλύτερο υπερωκεάνιο του κόσμου σκάει πάνω σε παγόβουνο. Κάποιοι προλαβάινουν να μπουν στις λέμβους. Καθώς το πλοίο βουλιάζει με την πλώρη, πολλοί πέφτουν πάνω στις γιγάντιες, σκουριασμένες προπέλες του. Οι πληγές τους μολύνονται. Έτσι, ακόμη κι όσοι γλίτωσαν από τα παγωμένα νερά, πάνω σε σωσίβια ή σχεδίες, αργοπεθαίνουν από τέτανο. «Τετανικός»

Αλληγορικό ξενόγλωσσο αριστούργημα: Βρισκόμαστε στην εμπόλεμη Ισπανία του '44. Η μικρή Ofelia ονειρεύεται πως ένας Έλληνας μετανάστης, ο Χρύσανθος Πανάς, θέλει να δώσει κουράγιο στο λαό που υποφέρει από τους βομβαρδισμούς. Έτσι, δημιουργεί έναν υπόγειο χώρο εστίασης και διασκέδασης, στις κατακόμβες των καταφυγίων. Ένα υπόγειο κλαμπ, ωσάν λαβύρινθος. «Ο Λαβύρινθος του Πανά»

Καλτ και ξόρκια: Ο Χάρης είναι χεβιμεταλάς. Μηχανή, μακριά μαλλιά, μπλούζες των Maiden κτλ. Κυρίως, έχει φετίχ με τις μπότες. Άπειρα ζευγάρια. Ξαφνικά, ανακαλύπτει πως είναι μάγος. Ενθουσιάζεται. Παρατάει τη μηχανή και κυκλοφορεί με σκουπόξυλο. Αντί για ροκ μπλούζες, φορά μανδύα. Και πολεμά τους θανατοφάγους θαυμαστές της Λέιντι Γκάγκα. Ποτέ, όμως, δεν αποχωρίζεται τις αγαπημένες του μπότες. «Χάρη Μπότερ»

Κατασκοπευτική περιπέτεια: Στο Λουτράκι, κόντρα στην κρίση, κατασκευάζουν ένα εντυπωσιακό, σφαιρικό, οικοδόμημα από γυαλί, να στεγάσει το καζίνο. Προσελκύει θαυμαστές απ' όλο τον κόσμο. Ώσπου σκάει ο Μποντ. Σε μυστική αποστολή της Βρετανικής κυβέρνησης, να το καταστρέψει, γιατί χάνει λεφτά ο Γουίλιαμ Χιλ. Με μυστική πατέντα, το πλημμυρίζει με νερό Λουτρακίου, απ' την πηγή. Οι θαμώνες πνίγονται ωσάν χρυσόψαρα στη γυάλα. «Καζίνο Ρουαγυάλα»

Τα όσκαρ να πέφτουνε βροχή: Βρετανός πρίγκιπας, λατρεύει το λιβάδι που απλώνεται δυτικά του παλατιού. Εκεί παίζει κυνηγητό, κυλιέται. Εκεί πρωτογεύεται τον έρωτα με την αγαπημένη του. Όταν γίνεται βασιλιάς, εκεί κάνει τις μυστικές του συζητήσεις. Εκεί ιππεύει. Κι εκεί πεθαίνει, από ανακοπή, στα βαθιά γεράματα. Όλη του η ζωή κι ο θάνατος, ένα λιβάδι. Ένας λόγγος. «Ο Λόγγος του Βασιλιά»

Συγκινητική και μάλλινη: Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, έξω απ' τη Λάρισα, ζει μια νεόπλουτη οικογένεια τυροκόμων. Ο μοναχογιός του ζευγαριού εμφανίζει συμπτώματα νοητικής καθυστέρησης. Κι έχει εμμονή με τα καλοκαιρινά ρούχα. Ακόμη και το χειμώνα. Η μάνα του αγοράζει όμορφα, επώνυμα, πουλόβερ και συνεχώς του θυμίζει να τα φοράει. «Φόρεσ΄Gant»

Εμπνευσμένη απ' το One flew over the Cuckoo's nest: Ο Τζακ Νίκολσον είναι ιδιοκτήτης φούρνου. Λόγω της οικονομικής κρίσης, φτάνει στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Προκειμένου να γλιτώσει από τους δανειστές του, παριστάνει τον τρελό. Μάλιστα, αφήνει τους πελάτες του να πληρώνουν αν κι όσο θέλουν για τα ψωμιά ή τις τυρόπιτες. «Στη Σφολιάτα ντούκου»

Νεανική, βιωματική κι αξύριστη: Η Μισέλ Φάιφερ διορίζεται σε σχολείο με αντιδραστικούς μαθητές. Έχουν μετατρέψει το κτήριο σε χίπικο κατάλυμα. Καπνίζουν χόρτο και κυκλοφορούν με σκισμένα ρούχα και μακριά μούσια. Εκείνη προσπαθεί να τους αλλάξει νοοτροπία. Να ντυθούν ευπρεπώς. Να ξυριστούν. Μάταια. «Ασυμβίβαστη Γενειάδα»

Σε νατουραλιστικό ύφος, σαν το Καφές και Τσιγάρα: Παχύσαρκος ταβερνιάρης πίνει όλη μέρα μπύρες mythos κι αφηγείται, στους θαμώνες, ιστορίες από παλιές αγάπες. «Ο Μύθος του Αχόρταγου Ταβερνιάρη»

Μεταμεσονύχτια ιδέα, βασισμένη στο Requiem for a Dream: Ρομαντικός ηδονοβλεψίας οπερατέρ, πηγαίνει ως στη Βιέννη για ένα ποτό και καταγράφει, στην κάμερα, κάθε στιγμή. Γίνεται εμμονικός. Κι οδηγείται στην παράνοια. «Rec Vienne for a Drink»
-το πρώτο μέρος του αφιερώματος εδώ-