Η ζωή απλά

Είδα τα καλύτερα μυαλά της γενιάς μου να βλέπουν το κόσμο να γυρίζει και να κάνουν τα πάντα για να τον σταματήσουν. Να σκέφτονται με έναν τρόπο τόσο διαφορετικό, που μοιάζει απόμακρος. Απόμακρο συνήθως είναι εκείνο που δεν μπορείς να κατανοήσεις.

Μάθαμε να ζούμε σε έναν κόσμο που πάντα υποτιμούσε τους ικανούς. Λες και έπρεπε κάποιος άγραφος νόμος να λειτουργεί πάντα υπέρ της μετριοποίησης. Μεγαλώσαμε με μια σιγουριά για το μέλλον που θέλουμε. Πείστηκε μια νεολαία να γεμίσει με γιατρούς, δικηγόρους και καθηγητές. Να κοιτάζει ασκαρδαμυκτί μια σίγουρη θέση για καριέρα στα πιο υψηλά πατώματα. Να ανεβαίνει, να ανεβαίνει, να ανεβαίνει σκαλιά, για να καρφώσει την προσωπική του σημαία στην κορυφή. Μπας και μπορέσει να διακρίνει απ' εκεί καλύτερα την ευτυχία.

Θαυμάζω τους ανθρώπους που ακολούθησαν αυτό που πάντα ήθελαν. Υπάρχει μια ηλικία, που αναφέρεσαι σε πράγματα που θα μπορούσες να είχες κάνει, ρουφάς μια τζούρα απ΄το τσιγάρο και χαμογελώντας, λες: «Αλλά, δεν πειράζει». Αν μια γενιά θα μείνει στο τέλος, ξέρεις, είναι εκείνη που φώναξε: «Όχι ρε, πειράζει!».

Είναι εκείνοι που πίστεψαν σ΄αυτό που όλοι θεωρούσαν μικρό. Είναι σαν κάτι κείμενα που νόμιζαν πως θα άλλαζαν τον τρόπο που θα βιώναμε τη ζωή και τραγουδάγαμε τα πιστεύω μας. Είναι τρελοί όσοι πιστεύουν πως η τέχνη θα αλλάξει τον κόσμο. Είναι ακόμη πιο τρελοί, όμως, εκείνοι που πιστεύουν πως δεν θα τον αλλάξει. Κι η τέχνη, βλέπεις, είναι απλή.

Ξέρεις, απ΄τα πιο απλά πράγματα, μπορείς να δημιουργήσεις τις πιο όμορφες εικόνες -έτσι κι αλλιώς κάθε χρώμα, από τα τρία βασικά αποτελείται. Αν το καλοσκεφτείς, κι οι πιο ψηλοί ουρανοξύστες, από απλή άμμο είναι φτιαγμένοι. Οι πλέον σημαντικές στιγμές μιας ζωής είναι εκείνες που ποτέ δεν πίστευες πως θα συμβούν. Είναι οι βόλτες που προέκυψαν από ένα τηλεφώνημα, είναι οι έρωτες που γεννήθηκαν με μια ματιά -την πρώτη, είναι οι φιλίες που ξεκίνησαν από έναν καυγά, είναι ένας θάνατος έσπασε το γυάλινο κλουβί σου.

Δεν χρειάζεται όλα να είναι σημαντικά. Δεν πρέπει, στην ουσία να είναι. Και θα γελάς και θα κλαις, και θα πλουτίζεις και θα χρεοκοπείς. Αέναος κύκλος είναι. Δεν γνωρίζουμε που θα μας βγει. Ποτέ κανένας δεν γνώριζε. Η ποσότητα δεν συνάδει με την ποιότητα, λένε. Όπως όταν λες πως τα καλά κρατάνε λίγο, όπως τα ιδανικά είναι συνήθως δανεικά, όπως οι πιο όμορφες μουσικές έχουν μικρή διάρκεια, όπως τους μεγαλύτερους έρωτες τους συναντάς στις στροφές των ποιημάτων.

Ο κόσμος συνεχίζει να γυρνάει, γιατί αν σταματήσει, ο αέρας δεν θα της παίρνει πια τα μαλλιά. Γιατί το όνειρο δεν θα πραγματοποιηθεί, αν είσαι μονίμως ξύπνιος. Μείνε πεινασμένος, μείνε τρελός. Έτσι κι αλλιώς, τα ποιο ωραία συναισθήματα οφείλονται , κατά βάση, στα πιο ανούσια γεγονότα. Και πέρα και πάνω απ΄οτιδήποτε, γιατί αν χρόνια μετά, σε ρωτήσουν τί διάολο σου΄χει μείνει απ΄τη ζωή σου, για κάτι βράδια δίχως όνομα θα τους πεις. Και για κάτι νύχτες χωρίς σκοπό.