Money festo

Να το ξεκαθαρίσω απ΄την αρχή. Δεν είμαι από κείνους που αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες κατά πρόσωπο. Προτιμώ όταν βλέπω το πρόβλημα, να κάνω πως δεν υπάρχει. Το ίδιο μάλλον θα κάνω και τώρα με την κρίση. Πες με δειλό. Σύμφωνοι. Ό,τι πεις όμως για μένα, ισχύει για όλους. Και για σένα, επίσης.

Η κρίση υπάρχει. Είναι πραγματικότητα. Από τη γενιά των 500 ευρώ και τους ανέργους με πτυχία, μέχρι τις οικογένειες με 2 παιδιά και μισθό 1.500 ευρώ. Και οι δυο μαζί. Τώρα θα μου πεις ότι χρειάζεται σκληρή πρoσπάθεια απ΄όλους μας, τρία χρόνια λιτότητας και να αναλογιστούμε τις σπατάλες και τα λάθη του παρελθόντος. Ξέρεις κάτι; Δε με νοιάζει! Δεν έχω να απολογηθώ σε κανέναν. Ούτε λάθη έκανα, ούτε σπατάλες.

Δε με νοιάζει ούτε που θα βρούμε τα λεφτά, ούτε αν θα τα καταφέρουμε, ούτε ποιοι θα δυσκολευτούν περισσότερο. Αυτό που με ενδιαφέρει, είναι ότι εγώ δεν είμαι διατεθιμένος να βοηθήσω στο ελάχιστο. Ας πουλήσουμε την ψήφο μας για την είσοδο της Τουρκίας στην Ε.Ε., ας δώσουμε καμιά βραχονησίδα, ας επινοικιάσουμε την Ακρόπολη. Ας δεσμεύσουν όλη την εκκλησιαστική περιουσία, ας κάνουν ό,τι θέλουν, αρκεί να μην ενοχλήσουν εμένα. ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ. Καθόλου.

Όλα ξεκίνησαν μερικά χρόνια πριν, όταν η Ελλάδα αποφάσισε να βγει απ΄τη μιζέρια. Και καλά έκανε. Δε φταίμε εμείς που οι άλλοι είναι μαλάκες ξενέρωτοι. Ξοδεύαμε περισσότερα απ΄όσα βγάζαμε σε βάρος των άλλων. Ε, και; Καλά κάναμε. Και οι διακοπές στη Σαντορίνη και τα ξενύχτια μέχρι το πρωί κι οι ατελείωτες διακοπές κι οι εκατοντάδες δόσεις κι οι καθημερινές βόλτες και το Δημόσιο κι οι καφέδες. Ποιος θα μας κρίνει; Η Αγγλία που θεωρεί έθιμο το απογευματινό τσάι, η Ιταλία που βγάζει συνεχώς πρωθυπουργό ένα γλοιώδη επιχειρηματία πορνόγερο, η Γερμανία που μέχρι πριν από είκοσι χρόνια χωρίζονταν στα δυο.. Δεν δίνουμε λόγο σε κανέναν.

Είναι σαν να βλέπεις τη Μέγκαν Φοξ σε ταινία -πάντα με καύλωνε μου άρεσε αυτή η κοπέλα. Πληρώνεις για να τη δεις να παίζει και μετά παραπονιέσαι γιατί δεν έπαιξε καλά. Ήξερες που πήγαινες. Χρηματοδοτούσαν την Ελλάδα, για χρόνια, με ανεξέλεγκτα ποσά και τώρα ζητάνε το λόγο επειδή τα φάγαμε. ΚΑΛΑ ΚΑΝΑΜΕ. Δεν πρόκειται να πάρουν τίποτα πίσω.

Η ζωή των Ευρωπαίων μοιάζει με μια σχέση που δεν τραβάει άλλο. Σε κρατάει συνεχώς πίσω. Η Έλληνες αντιλαμβάνονται τον κόσμο σαν ένα γαμήσι. Ζήσε τη στιγμή, έτσι δεν πάει; Έτσι κι αλλιώς, αν σκεφτείς τι σου έχει μείνει απ΄τη ζωή ως ανάμνηση, κάτι γαμήσια θυμάσαι. Και κάτι φεγγάρια.